Skarbnica wiedzy. Bronisława Zapotoczna to skarbnica wiedzy. Przede wszystkim tej życiowej, a nie tylko książkowej, choć książki kocha, jak mało kto i przeczytała ich całe regały. Życie Pani Bronisławy mogłoby zostać z powodzeniem zekranizowane. Odbija się w nim bowiem, jak w zwierciadle trudny los wielu powojennych pokoleń z Kresów Wschodnich. Pani Bronisława pochodzi z Kresów, z pięknej historycznej krainy zwanej Podolem, a konkretnie ze wsi Pietrycze (powiat Złoczów w województwie tarnopolskim, obecnie lwowskie).
Jak sama powtarza za Adamem Mickiewiczem, „dzieciństwo miała sielskie i anielskie” - duże przestrzenie do zabaw, podwórko, sad, pławienie się w płytkich odnogach Bugu, ukwiecone łęgi, rozłożyste wierzby płaczące, żyzne pola i bogate ogrody. Obraz ten szybko jednak musiał ustąpić innemu; temu, któremu towarzyszy wojenna pożoga, zniszczenie, przemoc, strach, tułaczka i śmierć . Tego wszystkiego doświadczyła rodzina Pani Bronisławy i sama bohaterka tej opowieści. Los rzucił po wojnie Panią Bronisławę wraz z rodziną do Sobczyc. Tutaj dorastała i uczyła się, tu też, podjęła swoją pierwszą pracę. Zawodowo związała się ze szkolnictwem; była polonistką, a potem, jako że była Kobietą Pracującą i żadnej pracy się nie bała rozpoczęła swoją przygodę z księgowością (tak na marginesie pracowała też w gospodarstwie rolnym). Przez wiele lat pracowała w Urzędzie Gminy w Kotli. Balansując między cyframi zawsze jednak wracała do swojej wielkiej miłości – do książek, przede wszystkim tych historycznych. Nigdy nie brakowało jej także chęci do społecznego działania – udzielała się, organizowała, przygotowywała imprezy. To z jej inicjatywy powstało Koło Gospodyń Wiejskich w Kotli i lokalne przedszkole. Duchem i ciałem zawsze wspierała lokalną społeczność. Dziękuję Pani Bronisławo za te wszystkie lata.
